Zo wat is het warm in Buenos Aires nu. 'Ze smelten de kazen'.

Zo ben ik een dagje naar San Antonio de Areco geweest, 1,5 uur van Buenos Aires vandaan. Dat is een typisch gaucho stadje, alleen zie je er niet veel cowboys meer. Het is er mooi, maar wel heel rustig en een beetje saai dus. En het lijkt hier nog wel warmer dan in Buenos Aires. Ik loop als een slak vandaag. Na 5 uurtjes hou ik het voor gezien hier.

De dag erna ben ik naar Uruguay overgestoken. Met een snelle boot slechts een uur varen, maar ik had een dagticket met de langzame boot die er 3 uurtjes over doet. Met dit warme weer is dat wel lekker op het open water. De boot is groter dan ik had verwacht en met de winkeltjes en spelkasten lijkt het de Titanic wel (alleen dan zonder Leonardo di Caprio). In Uruguay gaan we aan wal in het pitoreske plaatsje Colonia del Sacramento. Mooi en al wandelend vliegt de tijd hier dan ook snel om. Leuk dagje zo. Laat in de avond ben ik weer terug in Buenos Aires.

Op mijn kamer zit ik nu met 3 Fransozen: 2 meiden en 1 jongen. Aardige lui. Het is nu wel erg benauwd in de kamer met deze wamte. Pfff. Op zaterdagavond gaat een groepje uit stappen. Ook de Fransozen gaan mee. Of ik ook mee ga. In het hart van San Telmo belanden we in club Moliere. Een grote tent met van allerlei soorten muziek. Het is er gezellig druk. Omdat alles hier pas laat begint waren we er pas om 01.00 uur heen gegaan. En ja dan is het ook niet verwonderlijk dat we om 06.00 uur pas weer terug zijn in het hostel. Het is al licht buiten! Dat is wel heel lang geleden dat ik tot het licht werd uit ben geweest.

Af en toe gebeuren er van die rare toevalligheden. Zo stapte ik de deur van het hostel uit toen er een Braziliaanse jongen wilde instappen. En die begroette mij hartelijk. Denk ik nog bij mezelf, huh ken ik jou dan? Spreek ik hem later die dag en blijkt dat hij in 2009 hier een tijdje heeft gezeten voor zijn studie. En hij herkende mij dus nog van vorig jaar. Nu woont hij in Rosario en heeft nu vakantie en komt heel even naar Buenos Aires alvorens hij terug gaat naar Brazilië. Hij is hier maar voor 2 dagen. Treffen we elkaar precies weer. Nou zeg ik je, van die rare toevalligheden.

Voor de rest ben ik nog een middagje opgetrokken met mijn Franse kamergenoten. Museum bezocht en lekker gezeten in een parkje. Relax. En traditiegetrouw ben ik weer naar de djembéshow geweest op maandag. 3e keer nu. Dit keer met Yamila. Komen we daar weer vriendinnen van haar tegen zonder dat ze het van elkaar wisten. Zo grappig. Het is weer een gezellige avond. Op weg naar ´huis´ kan ik een taxi delen 3 van de meiden. Stopt toch halverwege de taxi ermee. Wij weer dubbel van de lach natuurlijk. A fijn met de 2e gaat het gelukkig wel goed.

Op dinsdag ben ik dan nog een dagje naar Tigre geweest. Uurtje met de trein. Tigre staat bekend om zijn delta ofwel kanalen. Met een bootje vaar ik richting een klein dorpje waar ik mij weer een paar uurtjes vermaak. Op de terugweg in de trein val ik in slaap. Op het eindstation tikt een medepassagier mij wakker. Wat attent. Dat vanzelfsrpekende hier dat mensen elkaar helpen ga ik echt wel missen straks.

Tenslotte heb ik nog lekker geshopt in de winkelstraat Florida. Mijn laatste souvenirs weer ingeslagen. Zo grappig, is mij tot 2 keer aan toe de weg gevraagd. Ha, lijk ik nu eindelijk een beetje van hier, op een Argentijnse? Ik denk dat het komt door de manier van lopen, ik ken hier natuurlijk de weg nu en loop niet te zoeken meer.

Zo, ik zit nu op het vliegveld. Mijn vlucht heeft nu al 4 uur vertraging wegens een defect toestel. Ach, ik vind het niet eens zo erg. Kan ik nog even naar buiten van de zon genieten. En dat ga ik nu dan ook nog even doen. En dan zit het er helaas weer op. Afscheid nemen van Argentinië, valt niet mee. Geen ´adios´ maar 'hasta luego' zeg ik dan maar. De schoonmaakster in het hostel zei ook al: 'nou, tot volgend jaar maar weer hè'