Kwart voor 8 staat iedereen paraat voor vertrek, behalve onze chauffeur, die is te laat. Tegen half 9 vertrekken we per minibus naar de douane van Chili. Iedereen moet de Chili-uit stempel halen. Alle toerorganisaties vertrekken zowat gelijk, dus we staan met zijn allen in een lange rij te wachten. Vervolgens rijden we een stuk verder door naar de douanepost van Bolivia midden in een zandvlakte. Iedereen weer een stempel voor Bolivia-in in zijn/haar paspoort. We zijn in totaal met zijn 11-en dus we worden hier verdeeld over 2 jeeps. Onze groep bestaat uit: 2 jonge Duitse meiden, een jong Amerikaans universiteits stel, een Duits stel, een gepensioneerde Amerikaan, een gepensioneerde Japanner, 1 Portugees, een ietwat gekke Engelsman (echt zo´n redneck-achtig persoon een beetje) en mezelf. Toch past dit allemaal perfect bij elkaar. Als ik de andere jeeps van de andere organisaties zo zie (ook verder tijdens deze toer), valt me op dat dat ook voor de andere groepen geldt. Soort zoek soort zegt men wel, maar men heeft elkaar allemaal wel getroffen. Groepen met rustige mensen, groepen met jongelui die wat drukker zijn etc. Tijdens deze 3 daagse toer hebben we voornamelijk in de jeep gezeten die ons van plek naar plek reed. Samengevat zagen de dagen er als volgt uit:

Dag 1. We zijn langs de volgende bezienswaardigheden gereden: het witte meer met een mooie weerspiegeling, het groene meer welke we lettterlijk groen zagen worden door de veranderlijke windrichting, de geisers welk echt verschrikkelijk stonken naar rottende eieren en tot slot het roze meer met heel veel flamingo´s. En ik heb er net zoveel foto´s van gemaakt

Dag 2. Een heel lange dag in de jeep, best vermoeiend en heel warm. Maar wel weer met mooie bezienswaardigheden: de rotsboom en omliggend rotsformaties waar iedereen op en af kon klimmen, een giftig meer, babyflamingo´s en nog meer flamingo´s, nog meer rotsen en aan het einde het begin van de inmens grote zoutvlakte.

Dag 3. Zonsopgang op de zoutvlakte (prachtig gezicht), vervolgens naar het kaktusseneiland alwaar een lekker pannenkoekenontbijt. Dan een uur lang van die truckage foto´s maken op de zoutvlakten want je ziet hier geen diepte. Iedereen was even model voor 1 uur en tot slot een bezoek aan het zouthotelmuseum (alles van zout).

3 dagen lang weg uit de bewoonde wereld en midden in de natuur. Heerlijk! Op de foto´s is dat straks wel goed te zien (wanneer ik weer thuis ben en ze dus op de site zal plaatsen). Eenmaal weer terug in de bewoonde wereld die Uyuni heet, het dorpje waar werkelijk niets te beleven valt, probeer ik nog dezelfde dag vervoer te vinden naar het zuidelijker gelegen Tupiza. Om 19.00 uur vertrekken er 3 jeeps die terug rijden naar Tupiza, maar 19.00 uur wordt al gauw 21.00 uur (Bolivia is weer een heel andere cultuur merk je meteen). Na een lange rit in het donker, ik blijf wakker om mee te kijken met de chauffeur, kom ik pas om 2.15 uur aan in Tupiza. We bellen de hosteleigenaar wakker uit zijn bed, maar het is geen probleem voor ze want ik had immers gereserveerd. Meteen plof ik in mijn bed. Dit was een heel lange dag vanaf 4 uur vanmorgen, maar ik ben waar ik wezen wil.