3 1/2 ste week, de laastste 10 dagen in Buenos Aires en omstreken
Zo wat is het warm in Buenos Aires nu. 'Ze smelten de kazen'.
Zo ben ik een dagje naar San Antonio de Areco geweest, 1,5 uur van Buenos Aires vandaan. Dat is een typisch gaucho stadje, alleen zie je er niet veel cowboys meer. Het is er mooi, maar wel heel rustig en een beetje saai dus. En het lijkt hier nog wel warmer dan in Buenos Aires. Ik loop als een slak vandaag. Na 5 uurtjes hou ik het voor gezien hier.
De dag erna ben ik naar Uruguay overgestoken. Met een snelle boot slechts een uur varen, maar ik had een dagticket met de langzame boot die er 3 uurtjes over doet. Met dit warme weer is dat wel lekker op het open water. De boot is groter dan ik had verwacht en met de winkeltjes en spelkasten lijkt het de Titanic wel (alleen dan zonder Leonardo di Caprio). In Uruguay gaan we aan wal in het pitoreske plaatsje Colonia del Sacramento. Mooi en al wandelend vliegt de tijd hier dan ook snel om. Leuk dagje zo. Laat in de avond ben ik weer terug in Buenos Aires.
Op mijn kamer zit ik nu met 3 Fransozen: 2 meiden en 1 jongen. Aardige lui. Het is nu wel erg benauwd in de kamer met deze wamte. Pfff. Op zaterdagavond gaat een groepje uit stappen. Ook de Fransozen gaan mee. Of ik ook mee ga. In het hart van San Telmo belanden we in club Moliere. Een grote tent met van allerlei soorten muziek. Het is er gezellig druk. Omdat alles hier pas laat begint waren we er pas om 01.00 uur heen gegaan. En ja dan is het ook niet verwonderlijk dat we om 06.00 uur pas weer terug zijn in het hostel. Het is al licht buiten! Dat is wel heel lang geleden dat ik tot het licht werd uit ben geweest.
Af en toe gebeuren er van die rare toevalligheden. Zo stapte ik de deur van het hostel uit toen er een Braziliaanse jongen wilde instappen. En die begroette mij hartelijk. Denk ik nog bij mezelf, huh ken ik jou dan? Spreek ik hem later die dag en blijkt dat hij in 2009 hier een tijdje heeft gezeten voor zijn studie. En hij herkende mij dus nog van vorig jaar. Nu woont hij in Rosario en heeft nu vakantie en komt heel even naar Buenos Aires alvorens hij terug gaat naar Brazilië. Hij is hier maar voor 2 dagen. Treffen we elkaar precies weer. Nou zeg ik je, van die rare toevalligheden.
Voor de rest ben ik nog een middagje opgetrokken met mijn Franse kamergenoten. Museum bezocht en lekker gezeten in een parkje. Relax. En traditiegetrouw ben ik weer naar de djembéshow geweest op maandag. 3e keer nu. Dit keer met Yamila. Komen we daar weer vriendinnen van haar tegen zonder dat ze het van elkaar wisten. Zo grappig. Het is weer een gezellige avond. Op weg naar ´huis´ kan ik een taxi delen 3 van de meiden. Stopt toch halverwege de taxi ermee. Wij weer dubbel van de lach natuurlijk. A fijn met de 2e gaat het gelukkig wel goed.
Op dinsdag ben ik dan nog een dagje naar Tigre geweest. Uurtje met de trein. Tigre staat bekend om zijn delta ofwel kanalen. Met een bootje vaar ik richting een klein dorpje waar ik mij weer een paar uurtjes vermaak. Op de terugweg in de trein val ik in slaap. Op het eindstation tikt een medepassagier mij wakker. Wat attent. Dat vanzelfsrpekende hier dat mensen elkaar helpen ga ik echt wel missen straks.
Tenslotte heb ik nog lekker geshopt in de winkelstraat Florida. Mijn laatste souvenirs weer ingeslagen. Zo grappig, is mij tot 2 keer aan toe de weg gevraagd. Ha, lijk ik nu eindelijk een beetje van hier, op een Argentijnse? Ik denk dat het komt door de manier van lopen, ik ken hier natuurlijk de weg nu en loop niet te zoeken meer.
Zo, ik zit nu op het vliegveld. Mijn vlucht heeft nu al 4 uur vertraging wegens een defect toestel. Ach, ik vind het niet eens zo erg. Kan ik nog even naar buiten van de zon genieten. En dat ga ik nu dan ook nog even doen. En dan zit het er helaas weer op. Afscheid nemen van Argentinië, valt niet mee. Geen ´adios´ maar 'hasta luego' zeg ik dan maar. De schoonmaakster in het hostel zei ook al: 'nou, tot volgend jaar maar weer hè'
2e week, vamos a la playa!
Na wederom weer een heel voorspoedige busrit kom ik in de ochtend aan in Mar del Plata, het Zandvoort van Argentinië. In het hostel heb ik een vierpersoonskamer helemaal voor mezelf. Ook wel even lekker voor een keer. Ik wandel die dag langs de stranden in een warm zonnetje richting de haven. Het is druk op de stranden, want het is nu een lang weekend in Argentinië. Helaas begint het aan het einde van de dag te regenen. De stranden stromen leeg. Zeiknat rijd ik per bus weer terug naar het hostel.´s Avonds zie ik voor een restaurant een hele rij met mensen staan wachten. Schijnt een bekend en goed restaurant te zijn. Maar ik sla die lekker even over. Heb ik 1 keer gedaan in Barcelona, wachten in een rij voor een restaurant. Ben nu niet zo gek meer als toen.
De volgende dag is het lekker afgekoeld. In een zonnetje met 20 graden probeer ik wat bij te kleuren. Van het boottochtje van de walvissentoer heb ik al een lekker gezonde kleur in mijn gezicht gekregen. Ik zwem zelfs even in de zee hier. Maar daar is het toch net iets te fris voor eigenlijk. Aan het einde van de middag vertrek ik in een volgeladen bus terug naar Buenos Aires. Om 23.30 uur stap ik mijn vertrouwde hostel in BA weer binnen, ik ben weer ´thuis´. Op de Turkse Ahmet na zijn er nu weer allemaal andere mensen. Ja zo gaat dat, mensen komen en mensen gaan.
2e week, Puerto Madryn tussen de walvissen
Woensdag 17 november vertrek ik dan eindelijk uit Buenos Aires. Met een luxe bus gaat de reis 19 uur naar beneden langs de oostkust richting Puerto Madryn. Ik ben naast een Duits stel de enige backpacker in de bus. Het Duitse stel zit helemaal achterin en bij iedere stop lopen ze even naar buiten om te roken. Maar ze laten wel hun hele hebben en houwen onbeheerd in de bus achter. Dus ik denk nog, da´s niet zo slim. Naast hun zit nl. een figuur die er toch wel wat louche uit ziet. Ik weet je mag niet op uiterlijk afgaan, maar het is de blik in iemands ogen. Wanneer we na de eet-stop van 23.00 uur weer terug in de bus zijn, is het Duitse stel druk bezig met zoeken. Het meisje is haar I-pod kwijt. En die louche figuur is er niet meer. 1+1=2 in dit geval. Gejat. Maar ja, was ook wel dom van ze. De plek achterin is nu dus vrij en ik verhuis naar die stoel naast dat stel. Voelt toch wat veiliger. De rest van de tocht heb ik heerlijk kunnen slapen. Wanneer ik wakker word zijn we er al bijna.
Donderdag. Bij aankomst op he busstation bel ik meteen het hostel op waar ik een kamer heb gereserveerd voor mijzelf en een Israelisch stel dat ik ken uit het hostel van Buenos Aires. Zij komen net na mij aan met een andere (goedkopere) bus. We worden netjes opgehaald. Eenmaal in het hostel krijgen we meteen een uitgebreid uitleg over de walvistoer en andere toeren. Toch willen we eerst zelf even verder kijken voor vergelijkend onderzoek. Na een uurtje te hebben geinformeerd bij verschillende toerorganisaties is de conclusie dat die van het hostel toch de beste is: langere toer + goedkoper. Wat dat betreft verschillen wij Nederlanders niet veel van Israeliers
Vrijdag. Om 7.30 uur komt het toerbusje ons ophalen. We hebben een leuke gids. Hij vertelt enthousiast. We rijden eerst een rondje over de Peninsula Valdes. Vanaf de noordpunt naar beneden toe. We zien veel zeeleeuwen en pinquins. Helaas geen orka´s. Er was er 1 twee dagen geleden gespot. Het is erg warm vandaag. Er waait wel een wind, maar het lijkt net of er een warme fohn op je gericht staat. Zo benauwd alsof er weinig zuurstof in de lucht is. Het wandelen valt dan ook niet mee. Om 16.00 uur komt dan het hoogtepunt van de toer: de boottocht naar de walvissen. We zien ze al van verre zwemmen. Eenmaal midden op het water komen ze héél dichtbij, tot 2 keer toe zwemmen ze zelfs onder onze boot door. Wow! Ook de welbekende staart kunnen we veelvuldig op de foto krijgen. Het lijkt wel of ze er een showtje van maken. Wat een massale beesten zijn het toch. Ruim 1,5 uur zijn we op het water en kunnen ze dus lang aanschouwen. Nou ik ben erg blij na vandaag. Dat was de busrit van 19 uur toch wel waard.
Zaterdag. Vanmiddag vertrekt mijn bus terug richting het noorden pas om 17.25 uur. Ik heb dus nog een klein dagje in Puerto Madryn. Ik loop nog wat langs het strand, maar er steekt een harde wind op, ik waai zowat omver. In het hostel mag ik van een heel aardige Belg even op zijn laptop bellen. Ik reserveer het volgende hostel en bel naar mijn vader die zijn verjaardag vandaag viert. Aardige gast die Belg. Precies het tegenovergestelde van de vrouw van dit hostel. Wat een ka is dat zeg. Loopt de backpackers continu te corrigeren. Haar man is gelukkig wel aardig. Voor de rest is het gewoon een goed hostel, schoon en netjes. Voor ik er erg in heb is het alweer tijd om naar het busstation te gaan. Om 17.25 vertrekt mijn bus naar Mar del Plata, een strandplaatsje 5 uur ten zuidoosten van Buenos Aires vandaan. Toch weer een tocht van 17 uur voor de boeg.
1e week, vamos a la cancha!
De eerste week ben ik niet verder gekomen dan Buenos Aires. Op de 1e dag van binnenkomst werd ik hartelijk verwelkomd door de vaste krachten in het hostel en door Ahmet, een Turks man (38) die hier ondertussen al 1 jaar en 2 maanden bivakeert. Ik ken hem dus nog van de vorige reis begin dit jaar. Ik trakteer mezelf eerst maar eens op de heerlijke empanadas bij de pizzeria hier op de hoek, mijn ´vaste` empanadatentje. Het was hier tot gisteren boven de 30 graden, maar vandaag regent het pijpenstelen. Is de overgang in ieder geval niet te groot uit Nederland vandaan. Als ik even later een tukkie wil gaan doen, ben best wel moe van de vliegreis, kom ik mijn kamergenote uit Israel tegen, Dagan. Zij is net als ik hier voor de 3e keer. Blijft ook maar terugkomen. Er zijn dus nog meer gekken zoals ik. ´s Avonds zit ik gezellig met andere reizigers in het hostel wat te babbelen. Het contact maken gaat weer vanzelf.
Dinsdag. Na 1 regendag is alles lekker afgekoeld tot een graadje of 20 en schijnt het zonnetje weer volop. Eigenlijk wil ik zo snel mogelijk eerst naar Puerto Madryn afreizen voor de walvissentoer, maar in het hostel is het toch wel een gezellig groepje nu en mijn 2 Argentijnse amigas willen graag al snel met me afspreken. Ook is er dé voetbalwedstrijd van het jaar op dinsdag en die mag je niet missen. Ik laat mij overhalen en ik blijf dus tot en met dinsdag nog in Buenos Aires. De tijd vult zich vanzelf. Vandaag is echt zo´n opstartdag, nog last van de jetlag. Gezellig speel ik wat kaartspelletjes in het hostel met mijn medereisgenoten.
Woensdag voel ik me al een stuk fitter. Ik koop een simkaart van hier in Argentinie, want het is toch wel handiger als je hier kunt bellen en sms-en. Een leven zonder mobiel is toch niet zo handig meer. Ook ga ik weer even langs het reisbureau dat mij nog steeds geld tegoed is. De man, Alberto, herkent mij nog steeds. Hij belooft het te gaan uitzoeken. Ik wacht het af, maar heb er een hard hoofd in. ´s Avonds heb ik afgesproken met Yamila om een terrasje te pakken. We hebben bij een metro station afgesproken maar ik zie haar niet meteen staan. Kijk handig zo´n mobiele telefoon. Staat ze natuurlijk net bij de andere uitgang als waar ik uit kom lopen. Het is een gezellig wederzien. We eten een tosti en drinken wat en spreken voor vrijdagavond weer af op een feestje in Palermo waar een bandje speelt van de vriend van een vriendin van haar.
Donderdag, het is Sint Maarten in Nederland, wandel ik met de de Nieuw-Zeelandse Libby en Naomi in een heerlijk zonnetje naar een natuurpark even verderop. We lopen er een rondje van 2 uur door het natuurreservaat. Even uit de drukke stad en in de natuur. ´s Avonds heb ik met mijn andere Argentijnse amiga Natalia afgesproken. We gaan gezellig eten in een pizzeria in de wijk Palermo. Natalia is degene die dus zo errug snel praat. En dat is nog steeds niet veranderd, want er volgt weer een golf van Spaanse woorden en zinnen waarvan ik uiteraard weer niet alles begrijp. Maar het is wel weer gezellig. Ze is druk met werk en examens voor haar studie, maar we spreken af om nog gezellig een avondje naar de film te gaan nadat ik weer terug ben van mijn kleine rondreis.
Vrijdag willen een aantal gasten in het hostel een potje voetballen. Ze missen nog een aantal man, dus de vrouwen worden nu ingeschakeld. Naomi en Libby melden zich enthousiast aan. En ik doe ook gezellig mee, waarom ook niet. In een hal onder een viaduct spelen we 1,5 uur voetbal. Valt niet mee dat heen en weer geren. Ik sta dus maar af en toe in het doel en aan de kant als wissel. Ik heb in ieder geval mijn talent als voetbalster niet gemist
Op de zaterdag treedt Augusto op in zijn bandje. Augusto ken ik nog via Miriam waarmee we gezellig in 2009 zijn opgetrokken een paar dagen. Uit zijn adresbeschrijving veronderstel ik dat het optreden in het centrum van Buenos Aires is, maar als ik eenmaal op de aangegeven kruising aankom, kom ik er door de lage benummering achter dat het hier niet is. Navraag bij een restaurant maakt duidelijk dat het veel verder te doen is. Zeker 40 minuten per taxi. Dat red ik nooit meer op tijd dus ik besluit terug te gaan naar het hostel. Jammer. Terug in het hostel is de slaapkamer 1 grote puinhoop . Komt door de 2 Engelse meiden. Ze willen graag uit, dus ik verwijs ze naar de buurt Palermo. Gaan ze zeker leuk vinden.
Zondag 07.00 uur. De 2 Engelse meiden komen terug van het stappen. Kijk zo hoort het hier dus. Wel done! Maar ze zijn erg luidruchtig. Gaat 1 van hen skypen (bellen via de computer) met familie op de hal. Nu moet iedereen toch wel wakker zijn op de bovenverdieping. Even later gaan ze dan naar bed. Degene die boven mij slaapt komt het stapelbed niet op. Hilarisch. Voor de rest is het echt een lazy sunday. Ik heb ondertussen weer een nieuwe kamergenoot vandaag, een Venezuelaanse jongen. Een lange gozer, dat verwacht je niet uit zo´n land.
Maandag, ik ga weer naar het natuurpark en de Venezuelaan Gerardo wandelt gezellig met mij mee. Hij neemt net als ik overal foto´s van. Nu ik elke dag vlees heb gegeten, kook ik vandaag zelf maar eens een vegetarische maaltijd. Is ook weer even lekker, want groente kennen ze in restaurants hier niet zo erg.
Dinsdag is de dag van de voetbalmatch. De klassieker River Plate tegen Boca Juniors, 2 teams uit Buenos Aires. Vamos a la cancha!!! Ik heb een kaartje inclusief vervoer geregeld. Toch net even veiliger allemaal. Per minibus worden we naar het stadion gereden. Het is er al druk met voetbalfans. In het overdekte vak hebben we een mooi uitzicht over het veld, totdat wat gasten in het vak boven ons spandoeken ophangen. Het speelveld is nog goed te zien, maar de tribune aan de overkant waar de aanhang van de Boca´s zit niet meer. Een kleine tegenvaller. Desalniettemin is de sfeer uitbundig. De aanhang van de Boca´s zingen en joelen naar de supporters van de River Plate en visa versa. Veel papiersnippers en rookbommen gaan door het hele stadion. Als de voetbalwedstrijd eenmaal begint wordt de sfeer nog uitbundiger. Een sensatie! Dat is de wedstrijd zelf niet, want er wordt erg rommelig gespeeld en ze laten zich steeds makkelijk vallen. De scheidsrechters hier fluiten daar meteen op. Gelukkig wordt er in de 2e helft gescoord door River Plate aan onze kant van het veld. Erg goed te zien hoe de bal in het net wordt gekopt. En ik voelde ´m al aankomen, dus zat klaar om te juichen. Het dak gaat eraf. Een mooie en unieke ervaring rijker, ook omdat dit mijn allereerste voetbalwedstrijd in een voetbalstadion was.
Tot dusver week 1.
Wederom weer terug op Argentijnse bodem, terug op het honk.
Ik was eigenlijk niet van plan om weer een reisweblog bij te houden voor deze minitrip ofwel 'gewone' vakantie van 3,5 week. Maar ach,het is toch ook wel erg leuk om te doen en bovendienkost het eigenlijk veel meer tijd om iedereen apart een email te versturen.
Zoals ik mezelfhad beloofd na het einde van mijn vorige reis: de volgende vakantie kom ik terug voor Puerto Madryn. Endat is dus nu (al). Dat Iberia de prijzen ineens liet zakken voor de vliegdata in november heeft ook wel het duwtje in deze richting gegeven moet ik eerlijk zeggen. Enige minpuntwas nu wel dat ik 10 uur wachttijd had tussen mijn vlucht van Amsterdam naar Madrid en van Madrid naar Buenos Aires. Maarvan een noodmoet je een deugd maken. Dusben ik na aankomstop het vliegveld in Madrid meteen per metro deoude binnenstad ingegaan. Ruim 6 uur heb ik daar lopen slenteren doorhet mooieoude Madrid.Mooie gebouwen, gezellige drukte en leukeeettentjes enbarretjes.Aangezien ik niet van vis houd, heb ik de paellaaan mij voorbij laten gaan en heb ik heerlijke tapa´s gegeten.Zo gingen die 10uren wel op een leuke manier voorbij. Wat hebben ze trouwenseen mooimodern en schoon metro systeem in Madrid. Was het maar in Amsterdam zo...
De vlucht van Madrid naar Buenos Aires vertrok vervolgens wel 1 uur later dan gepland, maarvoor de restheb ik redelijk kunnen slapen tijdens de vlucht. Endat was eigenlijk verrassend, want het vreemde wasdat er 2 hondjes onder de stoelen in het vliegtuig meegingen. Sinds wanneer mag dat? Gelukkig waren ze de hele vlucht stil, maar dit is toch wel een vreemde gang van zaken. Want wat nu als ze dus wel hadden gepiept of geblaft?
O ja, ikhad nog pepernoten meegenomen en wat denk je, die lusten ze hier dus ook in het hosel! Eenleuke binnenkomer vond ikzelf wel.
Morgen gaik uitzoeken hoe ik het beste in Puerto Madryn kom. Ik wilde een binnelandse vlucht boeken, maar ze zeggen hier dat het chaos is met veel vertragingen,omdat de binnenlandse vluchthaven
gesloten is en nu alles over de grote internationale vluchthaven gaat. Anders wordt het toch weer een nachtbus van 20 uur. Ach ja, ik ben het ondertussen gewend...
Buenos Aires, de laatste paar dagen
Zo de laatste 2 dagen zijn ingegaan. Zodag is echt een rustdag. Uitslapen en wat wandelen over de zondagmarkt. En naturlijk nog genieten van een lekkere vleesmaaltijd met een wijntje erbij. Maandag alvast mijn tas inpakken, het past allemaal net. En 's avonds de afsluiter: la bomba de tiempo. Het is wederom weer een mooie djembe show met enthousiast publiek, echt een feeststemming. Het is de laatste show van het seizoen. Daarna is er nog een afterparty in een anderetent. Tot laat wordt er gefeest. Ik heb maar 3 uurtjes slaap over. Om 10.00 uur vertrek ik per taxi naar het vliegveld. Blij en voldaan. Wat een mooi leven heb ik toch. Volgende vakantie ga ik weer terug om nog een andergedeelte te zien: Puerto Madryn.
Buenos Aires, San Telmo
Vandaag ga ik eerst nog lekker wandelen door de groene parken van Palermo. Je ziet hier veel mensen wandelen, joggen enskeeleren. Daarna kan ik wat oudekleren achter laten in hethostel, want1 van de meiden kent weer iemand die het aaneen ziekenhuis kan geven.Ook mijn spijkerbroek geef ik maar mee, wie weet hebben ze er nog wat aan. Voor mij scheelt het alvast weer wat gewicht voor de terugreis.Later dan gepland stap ik op de stadsbus naar de wijk San Telmo, het oude Buenos Aires. De busraakt aardig vol, dus het is wel een gedoe met uitstappen met al mijn spullen, maar gelukking wordt ik door 2 aardige passagiers geholpen.Pasom 17.45 arriveer ik in het hostel waar ik vorig jaar ook verbleef. En om 18.30 uur heb ik ergens in het centrum met Yamila afgesproken. Dus snelneem ik een douche waarna ik per taxi naarhet meetingpoint ga. Maar het is ondertussen spitsuur, dus de taxi staat meer stil dan dat hij rijdt. Lopengaatzelfs nog sneller, dus het laatste stukga ik ook snel lopen. Veel te laatkom ikop het meetingpoint aan dus geen Yamila meer. Ik heb geen mobiele telefoon dus zoek iksnel eeninternetshop om een bericht achter te laten. Ondertussen heb ik al een email van Yamila ontvangen met de melding dat haar telefoon niet goed werkt. Als eenmaal iets mis loopt,lijkt alles mis te gaan. Maar ja, eigen schuld, had ik maar eerder hierheen moeten komen lopen, had er niets aan de hand geweest. Wel jammerwant we zouden naar een percussie/djembe show. Uiteindelijk spreken we voor morgenavond afvoor een uurtje om een borreltje te doen, wantdaarna heb ik met Natalia,Alejandro en Anahi afgesproken die ik nog ken uit Tilcara. Kanallemaal nog net voor mijn terugreis van woensdag.
Dindsdag 20 april. Vandaagga ik eerst langs het reisbureautje waar ik vorig jaar mijn vlucht van Lima naar Cuzco en weer terug had geboekt. Dat was toen niet goed gegaan, waardoor ik ter plekke een nieuwticket moest kopen. Ze beloofde me het geld terug te storten, maardat is tot op heden nog niet gebeurd. Dus daar sta ik weer voor hun neus en ze herkennen me ook nog.Ze gaan het weer voor me uitzoeken, maar moeten daarvoor dejongen bereiken die de fout had gemaakt en er nu niet meer werkt (zul je ook net weer zien). Vervolgens loop ik weerverder naar het kantoor van Iberia voor de laatste informatie over de toestand in Noord Europa. Ze verwachten morgen weer te gaan vliegen maar wetenniet hoe de situatie donderdag zal zijn. Je kunt wel jeticket kosteloos veranderen tot en met eind april. Ik neem hetzekere voor het onzekere (wil niet op Madrid stranden) en verzet mijn ticket naar volgende weekmaandag. Aan de ene kant lekker dat ik nog wat extra dagen nu heb, maar aan de andere kant wil ik ook wel weer graag naar huis waar de lente is begonnen. Hier wordt het nu langzamerhand herfst. 18.20 uur, nu wel stipt op tijd op de afgesprokenplek. Gezellig drink ik een borreltje(of 2) in een nabijgelegen hostel/café met Yamila. Gezellig.Daarna om 20.00 uur snel door naar de plek waar ik met Natalia en de andere 2 heb afgesproken. We gaan naar het huis van Natalia maar is wel een uurtje rijden. En dan ben je nog steeds ergens in Buenos Aires.In het kleine appartementje van Natalia eten we gezellig een pizza. Het is weernet zo gezellig als toen in Tilcara en er wordt weer veel gelachen. Leuk.
Woensdag 21 april. Vandaag zou ik dus eigenlijk naar huis zijn gevlogen. In plaats daarvan heb ik vandaag met mijn ouders gebeld. Helemaal weer op de hoogte van de laatste nieuwtjes. En `s avonds gezellig uit met Nora en Eva uit Zwitserland.
Donderdag 22 april tot en metzaterdag 24 april.Rustige dagen. Alle tijd om mijn dagboek en reisweblogbij te werken. Donderdagavond nog een gezellige BBQ in het hostel. Vrijdag voor de 2 keer weer methet reisbureau gebeld,zijn ze er nog mee bezig.Aan het einde van de dag moet ik terugbellen. Maar ik heb er weinig vertrouwen in.Bij Iberia kun je nog steeds kosteloos je ticket verzetten, en dat doe ik nogmaals voor 1 dag extra. Dusdefinitieve terugvliegdag wordt nu dinsdag. Heb ik 1 dag rek voor het probleem met het reisbureau. Want als ik `s avonds naar ze bel, nemen ze niet meer op. Nou dat wordt nu wel een beetje stennis gaan schoppen as maandag. Ditpik ik natuurlijk niet. Ik denk lekker op tijd te gaan slapen vandaag maar wat gasten in het hostel zitten tot 04.00 uur keihard te kletsen, totdat ik erdus wat vanzeg en ze weggaan. De hele zaterdag ernavoel ik met net een zombie, wantik heb amper geslapen. Tegen de avond word ik weerfit enwillen we uit met een groep uit het hostel.Ja, we gaan om 01.00 uur (alles begint hier zo errug laat), maar na een tijdje ben ik het wachten zat en ga ik gezellig met Nora en Eva naar eencafé in de buurt met mooi live gitaarmuziek en zang. Prachtig.Maar wel weer pas om 05.00 uur terug in het hostel. Gelukkigis het stil in het hostel en kan ik lang gaan uitslapen.
Buenos Aires, Palermo
Om toch nog even de sfeer van Tandil in me op te nemen, maak ik 's ochtends nog een klein wandelingetje om vervolgens de bus van 12.30 uur naar Buenos Aires te nemen. Ik dut helemaal weg in de bus, dus zie niet veel van het landschap nu. Ik kom nu voor de 1e keer per bus Buenos Aires inrijden. De vorige 2 keren waren per vliegtuig. Een nieuwe ervaring en dan zie je ook hoe groot Buenos Aires is. Eenmaal op het mega grote busstation heb ik 2 keuzes voor mezelf. Of ik ga direct naar de wijk San Telmo waar ik vorig jaar ook verbleef, of ik ga nu eerst naar de wijk Palermo. Het wordt de laatste van de 2, want daar ben ik nog niet echt goed geweest. Palermo staat bekend om het vele groen en de vele barren. Omdat ik op zaterdagavond daar arriveer zitten de eerste 3 hostels waar ik aanklop al helemaal vol. Balen. Uiteindelijk beland ik in een iets verder gelegen groothostel in een mooi oud pand. Daar is gelukkig genoeg plek. Omdat het mijn laaste dagen in Argentinië zijn eet ik in een restaurant een mega groot stuk biefstuk. Heel lekker, maar veels te veel.
Zondag 18 april. Ik kom er vandaag pas achter dat in heel Noord Europa het vliegverkeer al een paar dagen plat ligt vanwege de asdeeltjes in de lucht van de vulkaan in IJsland. Dus zoals het er nu naar uitziet kan ik niet eens de vlucht maken van Madird naar Amsterdam. Even afwachten maar, mijn terugvlucht is a.s. woensdag. Ik loop in de zonnige middag door de oude wijken van Palermo met wijde straten met bomen en oude gebouwen. Het is hier lekker rustig maar je hebt hier wel het echte Argentinië gevoel. Hier is ook ergens de serie Julia's Tango opgenomen. Wanneer ik over een gezellig pleintje loopvol met barretjes, herken ik ineens deze plek van 3 jaar geleden van mijn Brazilië rondreis die toen in Buenos Aires begon. Ik liep hier toen met een reisgenootje en toen was het er erg stil en uitgestorven. Het maakte toen niet echt veel indruk op me, maar nu is het er gezellig druk met mensen. Er zijn hier ook veel leuke winkeltjes met leuke spullen. Even later begint het te blikken in de lucht, een mooie onweershow gevolgd door veel regen. Doorweekt bereik ik mijn hostel weer. `s Avonds ga ik wat eten met een Amerikaanse hostelgenoot. Even genoeg van vlees, neem ik nu een vegetarische pizza. Ondertussen heb ik met zowel Natalia als Yamila kunnen afspreken voor komende week, welke ik beiden van eerder ken tijdens mijn rondreis. Leuk omweer wat 'bekenden' weder te zien die hier wonen.